- Ej no! Ty wiesz jak to zabrzmiało?! Jakbyś mnie za jakiś wybryk natury uważał - zaczął się śmiać, po chwili się uspokoił i spojrzał na rękę chłopaka głaskającą jego kotkę. Szatyn uśmiechnął się lekko i zamyślił na moment
- Bo lubię lizać - odpowiedział po chwili z głupim uśmiechem - no i co? to brzmi dziwnie, prawda? Jednak prosiłbym... bez skojarzeń - dalej uśmiechał się jednak teraz dość niepewnie

- Wiem - wbił wzrok w stół - ale jednak mówiąc to czuje się bezpieczniej, bo wtedy wiadomo, że nie ma to zabrzmieć tak jak niestety brzmi
Chłopak zerknął na swoją kotkę całkiem zadowoloną z pieszczot po czym skierował wzrok na chłopaka
- Widzisz? Mówiłem, że jest potulna, nigdy nikogo nie udrapnęła... no moją mamę, ale wtedy była jeszcze mała i rozbrykana - nerwowo zmienił temat

- Więc ona jest wyjątkowa - zaśmiał sie - a jako, że to mój kot to widać po kimś tą wyjątkowość ma
Chłopak rozbawiony wskazał na siebie i oparł się wygodniej

- Lizać - odpowiedzial natychmiastowo i się zaśmiał
- Żartuje, lubię hm... jeździć na deskorolce, czytać, pisać teksty piosenek, szkicować, grać w kosza, jaieś gry na kompie i takie tam bzdury, a Ty? - spojrzał na niego z szerokim uśmiechem
- Swoją drogą... uważasz, że coś ze mną nie tak?

- No, ale... - zastanowił się chwilę - w sumie nic. Ciekawe zainteresowania, szkoda, że nie mam konsoli - uśmiechnął się i zerknął niepewnie na chłopaka
- Jesteś dość spokojny. Znaczy... wyglądasz na osobę która nigdy nie zrobiła czegokolwiek tak nagle, bez zastanowienia... tak z nienacka

- Będę mógł? - uśmiechnął się szeroko - jeżeli tak to chętnie skorzystam z zaproszenia! - prawie, że krzyknął. Zadowolony wstał i poszedł do kuchni, wrócił po chwili z miską chipsów i postawił ją na stole.
- Częstuj się - znów uśmiechał się szeroko i zastanowił chwile siadając znów obok chłopaka - więc nawet Ciebie może ponieść, ciekawe...
Szatyn patrzył chwile przed siebie na wyłączony telewizor po czym skierował wzrok na Mitsukuniego
- Poznanie mnie to aż taki pech? - zaśmiał się

- Wybacz - zaśmiał się cicho - poniosło mnie
Sam zaczął jeść przyniesione chipsy i po chwili wyszczerzył się jak głupi
- skąd masz pewność, że nie są zatrute? i... skoro nie o nasze spotkanie Ci chodziło to uważasz, że jest one czymś pozytywnym?

Ostatnio edytowany przez Ourell (2013-02-14 21:56:49)

Milczał chwile analizując w głowie wypowiedz bruneta. Zakłopotany nic nie odpowiedział na zdanie ze szpitalem i wujkiem. Patrzył na chłopaka przez chwile
- Em... przepraszam, czasem gadam za dużo - spuścił wzrok kierując go na kotkę
- Jeżeli uważasz, że to spotkanie jest udane to sie ciesze - ostrożnie pogłaskał śpiącego zwierzaka i wyszczerzył się nagle jak na zawołanie
- A to źle? Staram się przenieść na ludzi pozytywną energie. Ale nie.. nie robię tego przez cały czas. Jednak pokazywanie innym tej innej części mnie nie jest dobrym pomysłem