- Wiesz... jeżeli chcesz możemy się wrócić go poszukać. Chociaż wydaje mi się, że gdybyś go upuścił byłoby słychać - zastanowił się - pomóc Ci?
Uśmiechnął się głupkowato patrząc jak chłopak siebie przeszukuje

- He... szkoda, jestem rozczarowany - zaśmiał się i wstał. Chłopak wszedł do mieszkania odpinając psa ze smyczy i zdejmując po chwili buty - a była taka dobra okazja.
Szatyn wyprostował się spoglądając na wnętrze mieszkania.
- no tak, znów to uczucie

- Zjem cokolwiek! Serio! - znów było słyszeć burczenie. Chłopak zaśmiał się zawstydzony i popatrzył za psem, który wszedł wgłąb mieszkania. Zastanawiał się czy jeżeli sam zrobi kilka kroków dalej to uczucie, że był tu już kiedyś będzie silniejsze czy wręcz odwrotnie. Skierował po chwili swój wzrok na bruneta. Ciekawe czy on i jego kuzynka mieli dobry kontakt... Sam nie wiedział czemu zaczął myśleć o tym czy chłopak był kiedyś przytulany. Puknął głową w ścianę jakby zupełnie zapomniał, że brunet stoi tuż obok i pewnie zastanawia się co szatyn znowu wyprawia.

- Ale ja udaje krokodyla... nie, czekaj! Kameleona! No wiesz próbuje przybrać kolor ściany. Jest też opcja, że próbuje się z nią scalić
Szatyn odsunął się od ściany i powędrował niepewnie za brunetem ignorując denerwującego go uczucie. To było prawie jak deja vu. Chłopak westchnął drapiąc się po głowie i chwycił bruneta za rękaw- Dziwnie sie czuje

Puścił go natychmiast i poklepał po ramieniu
- Nie no co Ty ! Jest okej! Pójdę do salonu i poczekam na coś dobrego - wyszczerzył się

- Herbatę jeśli można - odpowiedział i usiadł na kanapie w salonie. Zaczął się rozglądać po pomieszczeniu, nie było takie same jak kiedyś. Mimo, że nie pamiętał za dobrze to był tego pewien. Przed oczami pojawiła mu się niska uśmiechnięta dziewczynka. Potarł dłonią czoło.
- Ze mną jest coś chyba nie tak - zaśmiał się - jakby to była jakaś nowość.
Oparł łokcie na kolanach chowając twarz w dłonie - jeszcze do tego mówię sam do siebie

Podniósł wzrok na bruneta uśmiechając się szeroko i prostując się natychmiast
- Wiśniowo-czekoladowa? Matko czego ludzie nie wymyślą. Earl Grey bym prosił... jeżeli jest
Wziął kanapkę i zaczął jeść, przerwał po chwili znów patrząc na chłopaka - zapomniałbym... dziękuje