Imię i nazwisko: Hilda Aurora Johansen
Wiek: Rocznikowo lat ma osiemnaście, ale urodziny obchodzi dopiero 23 lipca.
Orientacja: Niby heteroseksualna, jednak w rzeczywistości nie wykazuje praktycznie żadnego zainteresowania płcią przeciwną (a tym bardziej własną).

Wygląd: Długie blond włosy związane w kitkę, jasna cera i ciemnozielone oczy – to w sumie tyle, jeśli chodzi o opis ogólny. Poza tym to typowa tyczka: cholernie wysoka jak na siedemnastoletnią dziewczynę, często przewyższająca rówieśniczki o głowę (chyba, że owe rówieśniczki mierzą niemalże około metra osiemdziesięciu – wtedy są równie wysokie co Hilda). W dodatku chuda jak szkapa i raczej niehojnie obdarzona przez naturę. W jej rodzinie taka sylwetka akurat jest czymś normalnym, ale jeśli puścić toto do ludzi, wyraźnie od nich odstaje. Dziewczyna ma delikatne rysy twarzy, drobny nos i wąskie usta. Nie posiada też żadnych znaków szczególnych w postaci tatuaży, blizn czy nawet zwykłych znamion. Jedynie srebrny kolczyk w lewym uchu, ale na niego mało kto zwraca uwagę.
Nie ma żadnego jasno określonego stylu ubioru. Nosi to, co uważa za wygodne, dlatego jednego dnia można zobaczyć ją w glanach, bojówkach i kilka rozmiarów za dużym T-shircie z nadrukiem jej ulubionego zespołu, a drugiego – w kraciastej koszuli, przetartych jeansach i trampkach. Nie gustuje jednak w spódniczkach, butach na obcasie i innym babskim tałatajstwie, które uważa wybitnie niepraktyczne.

Charakter: Jeśli chodzi o osobowość Hildy, pierwszą rzeczą rzucającą się w oczy jest jej powściągliwość i chłód w stosunku do ludzi. W relacjach interpersonalnych cechuje się przede wszystkim zdystansowaniem i nieufnością wobec innych osób, niechęcią do zawierania nowych znajomości oraz znikomą aktywnością w grupowych przedsięwzięciach. Jest zdecydowanie lepszym słuchaczem niż mówcą. Rzadko zabiera głos w dyskusjach i robi to tylko wtedy, kiedy ma do dodania coś naprawdę istotnego. Balansuje na granicy introwertyzmu i aspołeczności, żyje we własnym świecie i preferuje kontakty z osobami o podobnych do jej zainteresowaniach. To zachowanie jest jednak różnie interpretowane przez osoby w jej otoczeniu – większość z nich uważa, że dziewczyna po prostu nie jest zbyt towarzyska, co prawdą jest tylko po części. Ludzie generalnie działają Hildzie na nerwy do tego stopnia, że jeśli nie musi się z nimi zadawać, ogranicza te kontakty do koniecznego minimum... A to w szkole jest zadaniem wybitnie trudnym, skoro przez kilka godzin dziennie musi przebywać w towarzystwie parunastu osób ze swojej klasy. Jeśli dziewczyna kogoś nie lubi, daje mu to wyraźnie do zrozumienia. I zrobi to w sposób w miarę kulturalny, nawet jeśli miałaby ochotę zamordować tę osobę ze szczególnym okrucieństwem.
Wbrew pozorom jest wyjątkowo zrównoważona, zwłaszcza jak na przedstawicielkę płci pięknej. Obce są jej huśtawki nastrojów charakterystyczne dla kobiet, przy czym nie należy też do osób wylewnych i tłumi w sobie zarówno te pozytywne jak i negatywne emocje. To typowa tumiwisistka, na której nic nie jest w stanie zrobić wrażenia. Ponadto ma brzydki nawyk szufladkowania ludzi i kształtowania sobie opinii na ich temat zaledwie po pierwszym wrażeniu, jakie na niej wywrą. Gardzi ludźmi, którzy nie potrafią się kontrolować.

Historia postaci: Urodziła się w Norwegii i tam mieszkała prawie całe swoje życie. Odkąd pamięta, wychowywała ją tylko matka – ojciec odszedł, zanim jeszcze Hilda się urodziła. Ponoć twierdził, że nie jest jeszcze gotów na to, aby się ustatkować i na pewno nie da się złapać na dziecko. Dziewczyna nie miała nigdy okazji go poznać i, szczerze mówiąc, wcale nie miała na to ochoty.
Zawsze wykazywała duże zdolności matematyczne, które pewnie nie miałyby szansy się rozwinąć, gdyby nie inicjatywa nauczycieli – nie szczędzili jej zadań o zwiększonym stopniu trudności, a kiedy widać było, że Hilda opanowała materiał, byli skłonni przerabiać z nią nadprogramowe zagadnienia. W ten sposób wykształcili u młodej Norweżki pragnienie poszerzania wiedzy z tego zakresu, co zresztą widać u niej aż po dziś dzień.
I mieszkałaby w Norwegii aż do teraz... gdyby nie to, że filia firmy, w której pracowała matka dziewczyny, musiała zostać zamknięta, przez co kobieta została bez pracy. Wprawdzie na krótko, bo jeszcze w tym samym tygodniu otrzymała ofertę przyjęcia na to samo stanowisko w głównej jednostce przedsiębiorstwa, co jednak wiązało się z koniecznością przeprowadzki do innego kraju. Zgodziła się, bo co miała zrobić? W końcu pieniądze same się nie zarobią...
Po opuszczeniu rodzinnego miasta i kraju, Hilda trafiła do liceum Słodki Amoris. To miał być z jednej strony idealny trening samodzielności przed podjęciem studiów, a poza tym matka miała nadzieję, że dziewczyna zdobędzie tam nowych znajomych i stanie się trochę mniej aspołeczna.

Znak rozpoznawczy: Brak.
Uwagi:
» Przede wszystkim należy wspomnieć, że panna Johansen została przez naturę obdarzona ścisłym umysłem. Wiedzę z zakresu matematyki i fizyki przyswaja z ogromną łatwością, natomiast jej sprawność rachunkowa – jak na siedemnastolatkę – stoi na naprawdę wysokim poziomie. Z racji tego, że materiał przerabiany w szkole średniej już dawno ma opanowany, nowych rzeczy uczy się głównie na własną rękę.
» Od dziesiątego roku życia trenuje aikido i zdążyła już dorobić się czarnego pasa.
» Biegle w mowie i piśmie posługuje się angielskim oraz norweskim, a ze wsparciem słownika podoła także niemieckiemu.
» Uwielbia pikantne jedzenie; nie cierpi słodyczy.
» Jest uczulona na truskawki i owoce morza.
» Świetnie gra w szachy.

Ostatnio edytowany przez Hilda (2013-03-13 16:11:28)