Postanowiła dzisiaj darować sobie zajęcia w szkole. Wszelkie formalności miała już za sobą, więc co jej szkodziło zrobić sobie dzień wolny? Tak, żeby zebrać siły i zacząć sobie dopiero od jutra wszystko. Na miejsce wypoczynkowe wybrała las. Był bliżej niż inne, dość wygodne miejsca, a nie chciało jej się iść nie wiadomo jaki kawał drogi. Ze słuchawkami w uszach spokojnie szła leśną ścieżką, cicho podśpiewując do lecącej aktualnie piosenki. Nie spodziewała się w sumie kogokolwiek tutaj poza sobą, ale chyba się przeliczyła. Jakiś kawałek przed sobą, ujrzała dziewczynę, która siedziała pod drzewem i miała zamknięte oczy.
"Może coś jej się stało?" pomyślała i spokojnie ruszyła w stronę nieznajomej.
-Hej, wszystko w porządku?- kucnęła przy niej i lekko dotknęła jej ramienia. Miała nadzieję, że nie trzeba będzie dzwonić po karetkę. To mogłoby być odrobinę kłopotliwe biorąc pod uwagę fakt, że miał to być dzień odpoczynku i lenistwa.

Lekko uniosłam brwi. Dziewczyna widocznie zasnęła, bo mówiła nawet przez sen.
-Wiesz, dziwnie dosyć wyglądasz tak śpiąc pod drzewem przy ścieżce. Sądziłam że coś ci się stało, ale skoro wszystko w porządku...- wzruszyłam ramionami i podniosłam się.
-Uważaj tylko gdzie sypiasz, w lesie może się czaić jakiś pedofil albo psychol z siekierą lub piłą- uśmiechnęłam się wesoło do niej, zupełnie jakbym jej nie wróżyła właśnie tragicznego końca związanego z samotnymi wypoczynkami między drzewami.
-Jestem Koyami Sakeshino z liceum Słodkiego Amorisa, a ty?- przedstawiłam się jednak po chwili i patrzyłam na czarnowłosą z zaciekawieniem.

Czyli była z tego samego liceum, no proszę.
-Nie jestem jedyna w takim razie, też zaczęłam niedawno uczęszczać tam- uśmiechnęłam się lekko do dziewczyny. Nie ma co, pierwsza koleżanka w liceum i poznana w lesie na dodatek. Zapowiadało się na całkiem ciekawy rok szkolny, ciekawe gdzie następnego znajomego spotka.
-Jak ci się podoba w nowej szkole? Znasz już kogoś tam poza mną?- spytałam i przepraszająco się uśmiechnęłam.
-Wybacz, zarzucam cię pytaniami tylko. Może się gdzieś przejdziemy skoro i tak nie jesteśmy w szkole?- spytałam wyjmując słuchawki z uszu i chowając je do torby.

Zastanowiłam się przez chwilę. Jakieś miejsce na oku... Właściwie, to może jedno.
-Co powiesz na lodziarnię w mieście? Mają pyszne lody, a naszła mnie ochota na nie właśnie- zaproponowałam pogodnie i spojrzałam w stronę wyjścia z lasu. Obejrzeć go dokładnie mogłam kiedy indziej.

Na teren lasu wszedł również ten, którego imię wzbudzało powszechny respekt oraz strach w oczach nie tylko uczniów Słodkiego Amorisu, ale i pozostałych miliona szkół na całym świecie. W rękach trzymał jakiś mały kawałek papieru, a na nim zapisane dwie osoby. Koyami Sakeshino oraz Ayumi Himemiya, tak one brzmiały. Odetchnął głęboko rozglądając się. Doskonale wiedział, że znajdują się obecnie w lesie. Skąd? Taki ktoś jak on wie wszystko o wszystkich, toteż nie było problemem znalezienie dwójki uczennic. Widząc zapewne cele swojej podróży, schował oderwaną część papieru do kieszeni i pewien siebie podszedł do nich, chcąc jak najszybciej uporać się z tą nudną sprawą. Zilustrował obie dziewczyny wzrokiem, po czym zwrócił się w ich stronę swoim tradycyjnym, chłodnym tonem.
- Ayumi Himemiya oraz Koyami Sakeshino? - plan był prosty, powiedzieć to co musi, a potem bez żadnych zahamowań olać je, nawet jeśli będą starały się go zatrzymać. Nie należał on bowiem do towarzyskich osób i wiedzieli to wszyscy, od uczniów po personel szkoły. W trakcie małego spacerku dołączył do niego jego przyjaciel od serca mały żółty kanarek, który usadowił się na jego prawym ramieniu.

Dziewczęta miały duużo tematów do rozmów. Co rusz można było usłyszeć ciche chichoty. Ale..gdy znalazły się blisko wyjścia z lasu , przed nimi stanął nieznajomy chłopak , w podobnym wieku co one. Czarnowłosa uważnie mu się przyjrzała."Skądś go znam.." pomyślała. Czyżby się gdzieś widzieli ? Możliwe. Kiwnęła jedynie głową , a potem zmrużyła oczy.
- Jakiś problem ~?

Skoro wzbudził niechęć do siebie, plan się powiódł i nie wypadł z formy jeśli chodzi o zawieranie nowych znajomości. Bowiem nie należał on do takich, którzy lubią się spoufalać z kimkolwiek, nawet członków komitetu traktował jak sługusów, nie kumpli, toteż nie było szans, aby dla nich chociażby był odrobinę milszy niż dla reszty. Westchnął lekko, ciesząc się w duchu, że od razu znalazł te dziewczyny, ułatwiły mu pracę.
- Dyrektorka chce was widzieć u siebie. Sprawy wycieczki integracyjnej i te podobne pierdoły... - dobra, po wszystkim. Swoje powiedział, teraz tylko wystarczy wysłuchać kilku jęków niezadowolonych dziewic i czym prędzej olać je w poszukiwaniu swojego eldorado spokoju. On sam nie był zachwycony pomysłem tej wycieczki, dyrektorka powiedziała mu, że będzie kimś w rodzaju opiekuna, gdyż obecnie brak nauczycieli mogących pojechać na takową wycieczkę. Nie kwapiło mu się tam jechać ani trochę, z resztą nigdy nie lubił tego typu wycieczek.