Po szkole poszedł przejechać się do parku na desce. Zatrzymał się nie daleko chłopaka, który siedział na ławce. Chyba kojarzył go ze szkoły, przynajmniej taką miał nadzieję. Z jego pamięcią bywa po prostu różnie.
- Siema, coś nie tak? Nie radzę walić telefonem w ziemie, by go odblokować. Chodzisz do Amorisa, prawda?
Oparł nogę o deskę, przeczesując odruchowo blond grzywę.

Zaśmiał się cicho i kiwnął lekko głową.
- Oui, wiesz jak to jest - nowe znajomości i te sprawy, żeby było z kim pogadać i kogo powkurzać.
Opadł obok niego na ławkę i wyciągnął dłoń w jego stronę.
- Daj to spróbuję ci go naprawić. Nie martw się - uniósł ręce do góry w obronnym geście. - Nie mam zamiaru go ukraść, mam swój.
Obdarzył go wesołym uśmiechem.
- Wiem, że może wyglądam jak typowy licealny złodziej, ale mam naprawdę dobre serduszko (xD).

Wzruszył lekko ramionami, zakładając włosy za ucho.
- Dużo osób mi mówiło, że jestem dziwny. Przestałem się więc tym już przejmować, przywykłem. Poza tym.. Co w tym dziwnego? Nie będę latał z tobą do kibla, by upudrować nosek, jak to mają dziewczyny w zwyczaju, ale zawsze możemy coś zrobić ciekawego razem. Sądząc po twoim stroju słuchasz czegoś mocniejszego, nie? Za niedługo w mieście ma być jakiś koncert, możemy wyrwać jakieś dziewczyny i się na niego udać.
Powiedział z uśmiechem na wargach, jednocześnie klikając coś na komórce chłopaka. Po chwili oddał mu go, znowu sprawnego.
- Jakbyś wyciągnął baterię, prawdopodobnie zaczęłaby ci nawalać karta pamięci. To jest technologia, nie NOKIA. - uśmiechnął się połową ust.
- Tak w ogóle: Gabriel de Anthuan jestem. Ale możesz mi mówić po prostu Gab.
Wyciągnął dłoń w jego stronę.

- Jak na razie, jest ona bezinteresowna, ale  w przyszłości, cóż, kto wie.
Puścił mu oko i rozwalił się wygodnie na ławce, zakładając ręce za głowę. Po tym niekontrolowanym ataku ze strony chłopaka, uścisnął mu również dłoń.
- Ja playboyem? Daj spokój. Lubię po prostu się dobrze bawić i spotykać nowych ludzi. Już to chyba mówiłem. - Puścił mu oczko.
- Poza tym, lepiej zarywać do dziewczyn niż chłopaków. - wywalił język w stronę Ourella.

Przewrócił lekko oczyma i pokręcił głowa na boki.
- Je suis desole, nie chciałem cię urazić. Bynajmniej nie mam nic do żadnej orientacji oraz do ludzi, dopóki nie zaczynają mnie drażnić.
Zamyślił się na chwilę, lekko stukając palcami o oparcie ławki.
- Wiesz, sądzę, że gdyby wszyscy byli idealni i bezproblemowi, to byłoby.. cóż.. dosyć nudno. - wzruszył lekko ramionami.
- Ale takie jest tylko moje skromne zdanie.

- Często moje słowa są niezrozumiałe przez innych, więc przywykłem również do poobrażanych na mnie istoto wokół.
Przechylił głowę na bok i przesunął sobie dłonią po szczęce.
- A na co Ci moja deska? Ale spoko, nie krępuj się. Bierz i próbuj jeśli masz ochotę.
Uniósł delikatnie kąciki ust do góry.

Uniósł kąciki ust do góry, widząc co robi. Cóż, może wpadł w końcu na osoba, która ma jakiekolwiek pojęcie o desce.
- O moją komunikację się nie martw. Jest naprawdę dobra, przynajmniej nigdy nie narzekałem na złe kontakty międzyludzkie.
Prychnął cicho i podniósł się do góry, dłonie włożył do kieszeni skórzanych spodni, przy których zabrzęczały łańcuszki od nagłego ruchu.
- Ale to co sądzisz o tym pomyśle z koncertem?