Bialowłosy nie spiesznym krokiem szedł za nowo poznanym kolegą. Jego oczy bacznie penetrowały niebo. Na bladej twarzczce malowało się głębokie zamyślenie. W końcu,po dość długiej chwili dotarł on do kawiarenki.
- Yyy tego .... przepraszzam, że musiałeś czekać- rzekł skruszonym głosem.

- yy tak pewnie.- powiedział ruszając

do drzwi. Lekko nacisnął na klamkę, jednak ta nie puściła. Ponowił tą czynność z większa siła. Tym razem zamek odskoczył pozwalając otworzyć drzwi. Chłopak niepewnym krokiem wlazł do środka. Nagle kieszeń zawibrowala mu. Szybkim ruchem wyjoł telefon z kieszeni. Ujrzał na wyświetlaczu napis Anabell. Oświecony speszył się. Zetkną  Ourella i przełknął ślinę zastanawiając się co powinien zrobić. Anabell przestała dzwonić. Howaito obrócił się na piecie.
- Muszę już iść. wruce do ciebie po spotkaniu z Anabell.- wyjaśnił ruszajac bardzo spiesznym krokiem. Gdy znikną z oczu Ou puścił się biegiem.
Zt

Ostatnio edytowany przez Howaito (2013-02-07 01:32:26)

Odetchnął głośno, pchając drzwi kawiarenki. Nareszcie! Chwalmy Pana, w końcu dziewczyny uznały, że on w sumie nie jest potrzebny i może pójść pierwszy, by zająć jakiś stolik. Od tych wszystkich określeń i kolorowych ciuszków, zaczęło mu się mieszać w głowie. Choć dział ze stanikami był fajny, uśmiechnął się rozbawiony.
Wchodząc wyciągnął ze swojej torby portfel w czarno-fioletową kratę i ruszył w stronę wolnego stolika, kiedy nagle zobaczył kątem oka Ou. Uśmiechnął się i podszedł do niego, zagarniając jedno z krzeseł dla siebie.
- Cześć, młody. Co tak tu sam smęcisz, przy tej czekoladzie? Gdzie masz Howaito? A, zaraz przylecą dziewczyny, więc się szykuj. - Pokiwał głową na boki z wesołym uśmiechem i się przeciągnął.
- Poczekaj chwilę, zajmuj dalej stolik, a ja pójdę zamówić sobie coś dobrego. - Puścił mu oczko, wstał i podszedł do lady, podzwaniając tym całym cholerstwem, które miał na sobie.

- Aww, ciepłe pączki jagodowo-karmelowe i czekolada. Nagle życie staje się piękniejsze. - Zaśmiał się i wrócił z wymienionymi rzeczami do stolika. Zamieszał sobie łyżeczką w czekoladzie i ją oblizał patrząc na niego.
- Cóż - odłożył ją - co do twojego pytania, stwierdzenia, nie wiem co to było: jeśli nas nie chcesz przy tym stoliku, mogę znaleźć inny. Przecież nie będę się narzucać.
Wzruszył lekko ramionami z lekkim uśmiechem, a potem wgryzł się w pączka, oblizując usta.

Stanęła przy drzwiach kawiarenki, po czym je lekko pchnęła by wejść. Długo nie musiały iść tutaj, bowiem miejsce znajdowało się niedaleko centrum handlowego. Pierwsze co zrobiła to przyjrzała uważnie się miejscu. Po pierwsze dlatego, że chciała znaleźć Gabriela , a po drugie była to dla niej czysta ciekawość, sprawdzić kto się znajduje tutaj. Ayumi wyjęła z torebki telefon, by sprawdzić godzinę. "Niedługo będę musiała iść odebrać gitarę..." pomyślała , a następnie schowała komórkę.

- Oczywiście, że mam: jakby ktoś pytał, mój ród wywodzi się od nietoperzy, nie małp.
Zaśmiał się wesoło i zamoczył usta w czekoladzie. Na dźwięk dzwoneczka oznajmiającego przyjście kogo do kawiarenki, odwrócił się odruchowo. Widząc Ayu kąciki jego ust uniosły się jeszcze wyżej. Zamachał dłonią w stronę dziewczyn, by zwrócić na siebie ich uwagę.
- Jak widać - dwie - rzucił wesoło do chłopaka, podpierając z powrotem policzek na dłoni.

- Huh, ano racja. - Ayumi rzuciła jeszcze okiem na całe pomieszczenie. Widząc Gabriela, ruszyła do stolika chłopaków razem z Neko.
Tak jak mówił, był z kolegą. Gdy staneła przed nimi, usmiechneła się.
- Cześć wam~!