- Obojętnie, wystarczy mi, że zagramy razem - uśmiechnął się - przy Tobie czuje się jakiś taki biedny
Szatyn odstawił szklankę na biurko i zdjął czapkę z głowy. Patrzył na nią chwile po czym westchnął i ją również odłożył.
- Janusz jest zazdrosny - zaśmiał się patrząc na bruneta

- Bo ja nie mam takiego sprzętu - zaśmiał się i podszedł do bruneta
- No bo mnie nie kocha! Może to Ty jesteś powodem jego zazdrości? Woli Ciebie ode mnie? Skrzywdzono mnie! Ale to oznacza, że nie stoi na przeszkodzie - wyszczerzył się głukpowato

Poczuł jak robi mu się nieco gorąco i zaśmiał się nerwowo.
- Zastanawiam sie... pytasz o to już chyba trzeci raz - spojrzał w bok zakłopotany i lekko poczerwieniał na twarzy - a.. jeśli tak?

Drgnął patrząc dalej w bok, jednak uśmiechał się.
- A... sorka - Szatyn podrapał się po głowie nie bardzo wiedząc co powinien zrobić ze sobą w tym momencie. Czuł się nieco zakłopotany, a co gorsza jakby powiedział jakąś najgorszą rzecz na świecie.
- Możemy... uznać to za żart czy coś- wydukał w końcu wciąż uśmiechając się nerwowo i nawet przez moment nie patrząc na chłopaka

Patrzył przez chwilę na niego w ciszy, a uśmiech zupełnie zniknął mu z twarzy.
Bez słowa usiadł obok niego i wlepił wzrok w telewizor

Pokręcił głową na "nie" i spojrzał na okno. W jednej chwili z myśli o waleniu głową w ścianę przeszedł na rozpatrywanie wyskoku przez balkon. Westchnął na swoją głupotę i spojrzał znów na telewizor.

Szatyn milczał cały czas patrząc na joystick. Starał się słuchać, ale jakoś ciężko mu to szło.
No ale to przecież faktycznie nie mogło być trudne. Pokiwał głową na znak, że rozumie