Zaśmiał się coraz bardziej zadowolony z siebie - tam, sobie wącha drzewo - wskazał dłonią miejsce za plecami bruneta i uśmiechnął się. Chłopak nie pozbędzie się teraz tak szybko tego tematu - a ja czekam na odpowiedz, wiesz? - patrzył na niego z cwaniackim uśmieszkiem

- Ts... nudy - mruknął lekko poirytowany pod nosem. Stojąc dalej w tym samym miejscu zaczął się spokojnie rozglądać, a raczej "podziwiać" okolicę. Nie wiedzieć czemu naprawdę miał teraz dość dziwny humor. Zerknął na mężczyzn, którzy wciąż siedzieli  w parku po czym skierował wzrok na bruneta - idę zapytać czy mają fajke - powiedział na tyle głośno by chłopak usłyszał i ruszył w strone zajętej ławki

Zatrzymał się i obrócił bokiem by móc spojrzeć na bruneta. Wsadził dłonie do kieszeni. Czy on myślał, że szatyn nie umie sobie poradzic? - nikt Ci nie każe ratować mi tyłka, tak jakby w ogóle trzeba było. Idę tylko pożyczyć fajke - zaczął znów iść w stronę mężczyzn

Mruknął wkurzony i obrócił się do niego przodem. Zdecydowanie nie wyglądał na zadowolonego. - powiedz mi... co Ci przeszkadza, że grzecznie i kulturalnie idę zapytać o papierosa? - szatyn rzadko się tak zachowywał. Sam gubił się w swoich zachowaniu, raz był nieśmiały, a raz starał się dominować. Raz uśmiechał sie jak debil, a raz sam jego wzrok ostrzegał żeby nie podchodzić. Miał wrażenie, że gubi się sam w sobie i właściwie nie wie jaki jest.

Wciąż ze zdenerwowaniem patrzył na chłopaka, który zaczął się oddalać. Poczuł jak coś zakuło go w klatce i odwrócił wzrok. Przecież tego nie chciał, znowu zrobił... powiedział coś nie tak. - Kurwa - przeklął cicho pod nosem. Jego mina się zmieniła, a na twarzy widniał smutek. Wiedział, że czasem powinien się powstrzymać, ale gdy miał taki humor zwyczajnie nie potrafił. Wolnym krokiem podszedł do stojącego najbliżej drzewa i usiadł na nim. Zgiął nogi w kolanach opierając na nich łokcie i schował twarz w dłoniach. Powinien ochłonąć i wrócić do domu. Do swojego domu, by nie denerwować bardziej bruneta.

Spojrzał za oddalającym się chłopakiem. Uśmiechnął się smutno. Zdaje się, że na prawdę go zdenerwował, bo miał wrażenie, że brunet nie miał zamiaru zawrócić czy nawet się zatrzymać. Przekierował wzrok na trawę. Na prawdę nie znosił tej żałosnej części siebie. Ale tych żałosnych części było przecież więcej. Bez celu zaczął spokojnie rwać trawę. Westchnął poirytowany tym razem swoim własnym zachowaniem. Czemu musiał być tak skomplikowany?

Wyrywał dalej pojedyncze źdźbła trawy, aż zauważył nagle blisko siebie pysk psa. Zaskoczony uderzył tyłem głowy w drzewo czemu potowarzyszyło automatyczne przeklnięcie. Przyłożył jedną dłoń w obolałe miejsce jakby to miało pomóc, a drugą zaczął głaskać psa po łbie. Czemu czuł się w ten sposób? I nie chodziło o ból z tyłu głowy. Przytulił obiema rękoma psa do siebie i wtulił twarz w jego sierść.